Sinds 2012 is Ahold de trotse eigenaar van Bol.com. Een strategische zet waarmee Ahold zich wist te binden aan inmiddels 11 miljoen online consumenten in Nederland en België. Van de ene op de andere dag voegde Ahold 23 miljoen producten aan haar assortiment toe. Heel slim, want het Amerikaanse Amazon.nl was in aantocht. De grootste webwinkel van Nederland moest vooral de grootste blijven.
Platform in plaats van winkel
Liggen al die miljoenen producten in het sorteercentrum van Bol.com in Waalwijk? Nee. Het overgrote deel hiervan wordt helemaal niet door Bol.com verkocht, maar door 30.000 ‘partners’. Hierover schrijft Bol.com in het colofon van zijn website: ‘Winkeliers (met en zonder webwinkel) kunnen via Bol.com hun artikelen aan een groot publiek aanbieden waardoor klanten de keuze hebben uit een nog breder assortiment’. Winkeliers: dat klinkt prettig en vertrouwd. Maar de realiteit is een stuk minder prettig. Iedere willekeurige Nederlander die een eenmanszaak bij de Kamer van Koophandel inschrijft, kan namelijk binnen een week aan de slag als verkoper op Bol.com. Bol.com is helemaal geen webwinkel. Het is een platform. Een platform dat, net als Marktplaats.nl, geen idee heeft welke producten al die ‘partners’ eigenlijk verkopen.
Transparantie
Onlangs beloofde Bol.com, in een persbericht, transparanter te zijn over de positie van partners. Maar de nieuwe ‘transparantie’ is feitelijk een extra scherm waar de consument doorheen moet klikken tijdens het verkoopproces. Verder blijft alles bij het oude. Belabberde klantenservice is tot daaraan toe. Veel alarmerender is het feit dat honderden ‘partners’ dagelijks allerlei Chinese namaakproducten via Bol.com verkopen. Hun businessmodel is even simpel als onweerstaanbaar. Je koopt 100 leuke gadgets in voor $7 per stuk bij AliExpress, en verkoopt ze vervolgens voor €34,95 op bol.com. Onder een willekeurige productnaam en barcode. Maandomzetten van duizenden euro’s zijn geen uitzondering. Gewoon vanuit je zolderkamer.
Bron: FD.nl, 12 oktober 2020